dawno nie mnie tu nie było; nie sięgałam po czarny długopis i nie zastanawiałam się od czego zacząć. no i tak naprawdę nie wiem od czego mam zacząć, gdyż wiele się pozmieniało wciągu ostatniego miesiące. bardzo dużo rzeczy zniknęło i przestało istnieć. a mimo to pewna ich cząstka gdzieś tam siedzi w głowie i nie pozwala o sobie zapomnieć. i nawet nie chcę zapominać.
trzeba iść po prostu dalej. pracować nad sobą i nad swoją przyszłością. pozwolić życiu kierować sobą. nie załamywać się, nie sprzeciwiać i nie wybrzydzać tym, co nas spotka, ponieważ tak ma być. musimy przyjąć na siebie to wszystko. nic przecież nie dzieje się bez przyczyny, prawda?